|
||
Новости Энциклопедия переводчика Блоги Авторский дневник Форум Работа Декларация Поиск О нас пишут Награды Читальня Конкурсы Опросы | ||
|
||
Новости Энциклопедия переводчика Блоги Авторский дневник Форум Работа Декларация Поиск О нас пишут Награды Читальня Конкурсы Опросы | ||
Модератор: Dragan
Sąd postanawia o warunkowym skazaniu w sytuacji, gdy wymierzywszy między innymi karę pozbawienia wolności na okres nie dłuższy niż 8 lat i wziąwszy pod uwagę wyjątki uregulowane w przepisie art. 73 cz.1, (p. a-в) dojdzie do wniosku, że możliwa jest poprawa skazanego bez realnego odbywania kary. 21 W tym miejscu należy dopowiedzieć, że Kodeks karny FR przewiduje trzy rodzaje kar bazujących na pracy jako środku poprawczym. Oprócz przywołanej już kary prac przymusowych i robót poprawczych ustanowiono w art. 49 kkFR karę prac obowiązkowych, z tym, że ta ostania polega na nieodpłatnym wykonywaniu prac społecznie użytecznych w czasie wolnym od świadczenia podstawowej pracy lub nauki.
Kara polegająca na świadczeniu pracy na rzecz dobra ogólnego została w Polsce wprowadzona po II wojnie światowej. Pierwszym aktem prawnym przewidującym tego rodzaju środek penalny była ustawa z dnia 27 kwietnia 1950 r. o zabezpieczeniu socjalistycznej dyscypliny pracy[4]. Wymieniona ustawa, za popełnienie przestępstwa „złośliwego i uporczywego naruszania dyscypliny pracy”, przewidziała zastosowanie kary, która polegała na „obowiązku pozostawania przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące przy pracy dotychczas wykonywanej, z jednoczesnym potrąceniem od 10 do 25% uposażenia za prace”. Natomiast ustawa z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym[5] wprowadzając do stosowania analogiczną karę, nadała jej nazwę „kary pracy poprawczej”. Jednak dopiero Kodeks karny z 1969 r. wprowadził do polskiego prawodawstwa, ale także do stosowanej w nim nomenklatury, instytucję kary ograniczenia wolności.
Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 5